De Boeddha is terug!
De Boeddha is terug
Er is een legende die zegt dat Boeddha heeft voorspeld dat hij over 2500 terug zou keren als de Maitreya.
Verhalen vertellen is een ambacht, tantrische verhalen zijn knap opgebouwd, vol met dubbele bodems en wanden. Zonder enige context kun je er niks mee.
Osho lichtte een tipje van de sluier op over deze voorspelling, uiteraard nadat hij aangaf dat die 2500 jaar ongeveer nu verstreken zouden zijn (wie weet, de exacte periode waarin Boeddha geleefd zou hebben is niet zeker).
Maitreya betekent “vriend”, zei Osho. Een heilige komt in de cultuur van Osho nooit terug. Ze zijn uit-gereïncarneerd. Osho geeft aan dat het dan ook niet letterlijk is bedoeld. Het gaat om vriendschap. Boeddha spreekt volgens Osho over een tijd waarin we zo zijn gegroeid dat we geen leider meer nodig hebben, maar een vriend. En die tijd is “nu”.
Het begrip 2500 jaar is ook een mooie aanwijzing. Dat was ontstellend lang, zeker als je beseft dat in de tijd dat Boeddha populair werd (in de vroege middeleeuwen) de mensen – in het westen in elk geval- dachten dat de aarde 4000 jaar bestond. Ons tijdsbesef is veranderd onder invloed van de wetenschap. En daarom durf ik te beweren dat 2500 jaar in die tijd eigenlijk “nooit” betekende.
Nu moet je weten dat tantra reist tussen twee werelden van bewustzijn, namelijk die van de non-dualiteit en die van de dualiteit. De boeddhistische tantra laat een karmawiel zien, met daarin alle bewustzijnslagen, alle “werelden” zelfs de goden en de duivels behoren tot het karma wiel. De Boeddha staat daar helemaal buiten….
Hij leeft in geen wereld en bestaat daar dus ook niet.
Er is een andere legende, namelijk dat volgers die zeggen dat ze de Boeddha hebben gezien, het advies van hun leraren krijgen om verder te gaan kijken. Ze worden namelijk beetgenomen door hun creatieve brein..
Waarom zeggen ze “kill the Boeddha”? Omdat in de wereld waarin de Boeddha zich bevindt, geen tijd en geen plaats bestaat. Er is alleen bewustzijn. Er is geen ik en jij. Er is geen wij, er zijn geen verhalen, gedachten en beelden, er is alleen maar bewustzijn, wat dat dan ook is…dat kunnen we niet weten.
We kennen alleen onze wereld, het wiel… en in die wereld bestaat alles uit dualiteit, is alles meetbaar, weegbaar, beoordeelbaar, bestaat alles in tegenstellingen, bestaat alles uit: wel of niet.
Tantra verbindt deze twee werelden van bewustzijn: die van dualiteit en non-dualiteit, door aan te geven dat de wereld van het absolute bewustzijn zonder tegenstellingen in alles zit. Dit komt omdat het zich heeft gespiegeld, gereflecteerd in “materie” en energie of trilling, maar uiteindelijk slechts “is”. De brug is “maya”, illusie . Die is de verbinder én de splijter van de twee wereldrijken: die van de non-dualiteit en de dualiteit. Als je hiernaar kijkt, dan kun je concluderen dat er alleen dualiteit bestaat, en als dat het enige is dat bestaat, dan is er dus toch uiteindelijk maar 1 ding dat bestaat, namelijk non-duaal bewustzijn, wat paradoxaal, he?.
Maar vanuit die context heeft de “voorspelling” van 2500 jaar een hele andere betekenis: of de Boeddha er is of niet is, dat heeft alleen te maken met je eigen ervaring en je eigen bewustzijn. Iets anders is er niet. Je zou de “voorspelling” ook kunnen zien als een test, een trigger, een uitdaging of een uitnodiging.
Want: is je mind de baas dan gedraagt de legende over de terugkeer van de Boeddha zich als een voorspelling, en laat hij uiteindelijk precies zien hoe de mind werkt en wat ie doet… namelijk je een worst voorhouden aan een touwtje waar je hijgend en hongerig achteraan rent, zonder te beseffen dat je voor de gek wordt gehouden. Al je ideeën, dromen, gedachten, al je wensen, hoe nobel ook… al je voornemens, hoe krachtig ook… vroeg of laat vraag je je af of/waarom ze niet zijn gerealiseerd en zegt je mind: zie je wel? Je bakt er niks van. Je zit weer te hangen in de kroeg, je bent een loser, een lul. Je kunt het niet. En je gaat op je hurken zitten of bidden tot Boeddha en vraagt wanneer hij je komt verlossen van de idioot die je bent..
Maar dat doet ie pas over 2500 jaar. De uitspraak is zoiets als het bekende bordje in de strandtenten over in de wereld waarop staat: Morgen gratis bier…
Of: je beseft dat het niet letterlijk is bedoeld. En je vraagt je af wat hij daar eigenlijk staat te doen, buiten de cirkel van dualiteit… Wij hebben een Thangka hangen in onze tempelruimte en ik heb daar heel vaak naar staan kijken. Waarom staat hij daar, hoe kom je bij hem en waar staat dat symbool voor?
Zou jij willen weten wat er achter het uiteinde van ons universum is? En op welke planeten er wezens wonen? Zou je ze willen ontmoeten? Droom je er wel eens van? En besef je tegelijkertijd het frustrerende dat je het nooit zult weten. Omdat we niet sneller dan licht kunnen reizen?
Dit is precies hetzelfde.
Toch zijn er op aarde mensen met ervaringen van aliens of reizen op andere planeten. In visioenen, in hun echte werkelijkheid of wat dan ook ( Ik heb dat zelf ook ervaren trouwens).
En: je weet nooit of het “waar” is. Ook al weet je iets in je hart, een ander kan het niet beseffen totdat hij dezelfde ervaring heeft gehad. Pas als dat zo is, snappen jullie elkaar, toch?
Zou het misschien met Boeddha ook zo zijn?
Als die onmogelijke ervaring van jou een naam heeft: tweelingzielen geluk, ontmoeting met een alien, een reïncarnatie van Maria Magdalena zijn of in gesprek zijn met God zelf. Maakt het werkelijk uit hoe de ervaring heet, welk verhaal er aan gehangen wordt? Of zou het misschien toegankelijker voor je worden om je te focussen op de energie die je voelt in je hart bij die ervaring?
Wat denk je?
In wat voor staat zou je die ervaring dan eventueel kunnen voelen? Iedereen die wel eens een “absurde” ervaring heeft gehad, weet dat je het niet kunt afdwingen. Net zo min als je kunt afdwingen wat je volgende spontane creatieve ingeving zal zijn…
Je kunt jezelf oefenen in opladen van energie door adem en Yoga, jezelf oefenen in het ombuigen van negatieve gedachten in positieve, je kunt jezelf trainen om ruimer te denken en anders waar te nemen dan eerst..maar dan nog is de mind aan het woord. Die meet het, vergelijkt het: vroeger was ik zus, nu ben ik zo… o ja? Dit lijkt op dat, enz. enz.
Pas als het vergelijken spontaan stopt, dan kan er iets unieks ontstaan. Zo ook met unieke ervaringen.. Boeddha is een unieke ervaring, en unieke ervaringen ontstaan geen twee keer, maar de kracht van elke unieke ervaring brengt ons in beweging. Uit bewustzijn vormt zich telkens een nieuwe ervaring. Elk moment… in het nu.
In het nu zijn is zo’n ingewikkeld begrip… omdat het slechts een ervaring is, een glimpje van “de” werkelijkheid. We vinden het als we er niet naar op zoek gaan, als we het nergens mee vergelijken, als we ophouden om erover na te denken.
Als je focust op de kracht die je telkens opnieuw laat ervaren, dan ben je in het nu, waar de Boeddha is. Buiten het tijd en plaats denken. Buiten het vergelijken en jezelf afstraffen omdat je weer eens niet goed opgelet hebt..
De Boeddha is no-mind. Als we in no-mind bewust zijn, dan ervaren we Boeddha. Daarom hebben alle guru’s en leraren het zo moeilijk, ze kunnen jou nooit voorbij de mind brengen. Daarom zijn ze ook niet nodig als je in je Boeddha bewustzijn bent. Ze zijn er om je op te vangen als je er weer uit valt… om je te blijven herinneren aan de staat van bewustzijn waarin je Boeddha hebt ontmoet.
Maar schiet de Boeddha dood in deze wereld, want hier heb je er niet zoveel aan. Niemand in de wereld van plaats en tijd, snapt waar je het over hebt, daarom is ie altijd 2500 jaar ver weg. Buiten de tijd , buiten de mind, buiten het iets ..
Dat is de paradox in deze wereld. Want ook heiligen krijgen macht en aanzien en gaan vroeg of laat de fout in, waardoor ze van god tot duivel vervallen in ons wiel van karma. En omgekeerd…
Wil je iets van de Boeddha ervaren in het wiel zelf, in deze wereld van tegenstellingen, nodig hem dan uit als vriend. Niet als guru of als leider. Doe je medemens dat niet aan. We leven allemaal in een martelende paradox van ervaren en het niet kunnen delen, zij die Boeddha of welke heilige dan ook omarmen missen hem in deze wereld waarschijnlijk het meest. Bied je vriendschap aan, wees gelijkwaardig aan elkaar. Dan heb je de meeste kans om Boeddha te ontmoeten. Elke dag, gewoon op straat of in de kroeg.
aho