HappyCosmicHeartDance

De Boeddha is terug!

De Boeddha is terug

 

Er is een legende die zegt dat Boeddha heeft voorspeld dat hij over 2500 terug zou keren als de Maitreya.

Verhalen vertellen is een ambacht, tantrische verhalen zijn knap opgebouwd, vol met dubbele bodems en wanden. Zonder enige context kun je er niks mee.

Osho lichtte een tipje van de sluier op over deze voorspelling, uiteraard nadat hij aangaf dat die 2500 jaar ongeveer nu verstreken zouden zijn (wie weet, de exacte periode waarin Boeddha geleefd zou hebben is niet zeker).

Maitreya betekent “vriend”, zei Osho. Een heilige komt in de cultuur van Osho nooit terug. Ze zijn uit-gereïncarneerd. Osho geeft aan dat het dan ook niet letterlijk is bedoeld. Het gaat om vriendschap. Boeddha spreekt volgens Osho  over een tijd waarin we zo zijn gegroeid dat we geen leider meer nodig hebben, maar een vriend. En die tijd is “nu”.

Het begrip 2500 jaar is ook een mooie aanwijzing. Dat was ontstellend lang, zeker als je beseft dat in de tijd dat Boeddha populair werd (in de vroege middeleeuwen) de mensen  – in het westen in elk geval- dachten dat de aarde 4000 jaar bestond. Ons tijdsbesef is veranderd onder invloed van de wetenschap. En daarom durf ik te beweren dat 2500 jaar in die tijd eigenlijk “nooit” betekende.

Nu moet je weten dat tantra reist tussen twee werelden van bewustzijn, namelijk die van de non-dualiteit en die van de dualiteit. De boeddhistische tantra laat een karmawiel zien, met daarin alle bewustzijnslagen, alle “werelden” zelfs de goden en de duivels behoren tot het karma wiel. De Boeddha staat daar helemaal buiten….

Hij leeft in geen wereld en bestaat daar dus ook niet.

Er is een andere legende, namelijk dat volgers die zeggen dat ze de Boeddha hebben gezien, het advies van hun leraren krijgen om verder te gaan kijken. Ze worden namelijk  beetgenomen door hun creatieve brein..

Waarom zeggen ze “kill the Boeddha”? Omdat in de wereld waarin de Boeddha zich bevindt, geen tijd en geen plaats bestaat. Er is alleen bewustzijn. Er is geen ik en jij. Er is geen wij, er zijn geen verhalen, gedachten en beelden, er is alleen maar bewustzijn, wat dat dan ook is…dat kunnen we niet weten.

 

We kennen alleen onze wereld, het wiel… en in die wereld  bestaat alles uit dualiteit, is alles meetbaar, weegbaar, beoordeelbaar, bestaat alles in  tegenstellingen, bestaat alles uit:  wel of niet.

 

Tantra verbindt deze twee werelden van bewustzijn: die van dualiteit en non-dualiteit, door aan te geven dat de wereld van het absolute bewustzijn zonder tegenstellingen in alles zit. Dit komt omdat het zich heeft gespiegeld, gereflecteerd in “materie” en energie of trilling, maar uiteindelijk slechts “is”. De brug is “maya”, illusie . Die is de verbinder én de splijter van de twee wereldrijken: die van de non-dualiteit en de dualiteit. Als je hiernaar kijkt, dan kun je concluderen dat er alleen dualiteit bestaat, en als dat het enige is dat bestaat, dan is er dus toch uiteindelijk maar 1 ding dat bestaat, namelijk non-duaal bewustzijn, wat paradoxaal, he?.

Maar vanuit die context heeft de “voorspelling” van 2500 jaar een hele andere betekenis: of de Boeddha er is of niet is, dat heeft alleen te maken met je eigen ervaring en je eigen bewustzijn. Iets anders is er niet. Je zou de “voorspelling” ook kunnen zien als een test, een trigger, een uitdaging of een uitnodiging.

Want: is je mind de baas dan gedraagt de legende over de terugkeer van de Boeddha zich als een voorspelling, en laat hij uiteindelijk precies zien hoe de mind werkt en wat ie doet… namelijk je een worst voorhouden aan een touwtje waar je hijgend en hongerig achteraan rent, zonder te beseffen dat je voor de gek wordt gehouden. Al je ideeën, dromen, gedachten, al je wensen, hoe nobel ook… al je voornemens, hoe krachtig ook… vroeg of laat vraag je je af of/waarom ze niet zijn gerealiseerd en  zegt je mind: zie je wel? Je bakt er niks van. Je zit weer te hangen in de kroeg, je bent een loser, een lul. Je kunt het niet. En je gaat op je hurken zitten of bidden tot Boeddha en vraagt wanneer hij je komt verlossen van de idioot die je bent..

Maar dat doet ie pas over 2500 jaar. De uitspraak is zoiets als het bekende bordje in de strandtenten over in de wereld waarop staat: Morgen gratis bier…

Of: je beseft dat het niet letterlijk is bedoeld. En je vraagt je af wat hij daar eigenlijk staat te doen, buiten de cirkel van dualiteit… Wij hebben een Thangka hangen in onze tempelruimte en ik heb daar heel vaak naar staan kijken. Waarom staat hij daar, hoe kom je bij hem en waar staat dat symbool voor?

Zou jij willen weten wat er achter het uiteinde van ons universum is? En op welke planeten er wezens wonen? Zou je ze willen ontmoeten? Droom je er wel eens van? En besef je tegelijkertijd het frustrerende dat je het nooit zult weten. Omdat we niet sneller dan licht kunnen reizen?

 

Dit is precies hetzelfde.

 

Toch zijn er op aarde mensen met ervaringen van aliens of reizen op andere planeten. In visioenen, in hun echte werkelijkheid of wat dan ook ( Ik heb dat zelf ook ervaren trouwens).

En: je weet nooit of het “waar” is. Ook al weet je iets in je hart, een ander kan het niet beseffen totdat hij dezelfde ervaring heeft gehad. Pas als dat zo is, snappen jullie elkaar, toch?

Zou het misschien met Boeddha ook zo zijn?

Als die onmogelijke ervaring van jou een naam heeft: tweelingzielen geluk, ontmoeting met een alien, een reïncarnatie van Maria Magdalena zijn of in gesprek zijn met God zelf.  Maakt het  werkelijk uit hoe de ervaring heet, welk verhaal er aan gehangen wordt? Of zou het misschien toegankelijker voor je worden om je te focussen op de energie die je voelt in je hart bij die ervaring?

Wat denk je?

In wat voor staat zou je die ervaring dan eventueel kunnen voelen?  Iedereen die wel eens een “absurde” ervaring heeft gehad, weet dat je het niet kunt afdwingen. Net zo min als je kunt afdwingen wat je volgende spontane creatieve ingeving zal zijn…

Je kunt jezelf oefenen in opladen van energie door adem en Yoga, jezelf oefenen in het ombuigen van negatieve gedachten in positieve, je kunt jezelf trainen om ruimer te denken en anders waar te nemen dan eerst..maar dan nog is de mind aan het woord. Die meet het, vergelijkt het: vroeger was ik zus, nu ben ik zo… o ja? Dit lijkt op dat, enz. enz.

Pas als het vergelijken spontaan stopt, dan kan er iets unieks ontstaan. Zo ook met unieke ervaringen.. Boeddha is een unieke ervaring, en unieke ervaringen ontstaan geen twee keer, maar de kracht van elke unieke ervaring brengt ons in beweging. Uit bewustzijn vormt zich telkens een nieuwe ervaring. Elk moment… in het nu.

In het nu zijn is zo’n ingewikkeld begrip… omdat het slechts  een ervaring is, een glimpje van “de” werkelijkheid. We vinden het als we er niet naar op zoek gaan, als we het nergens mee vergelijken, als we ophouden om erover na te denken.

Als je focust op de kracht die je telkens opnieuw laat ervaren, dan ben je in het nu, waar de Boeddha is. Buiten het tijd en plaats denken. Buiten het vergelijken en jezelf afstraffen omdat je weer eens niet goed opgelet hebt..

De Boeddha is no-mind. Als we in no-mind bewust zijn, dan ervaren we  Boeddha. Daarom hebben alle guru’s en leraren het zo moeilijk, ze kunnen jou nooit voorbij de mind brengen. Daarom zijn ze ook niet nodig als je in je Boeddha bewustzijn bent. Ze zijn er om je op te vangen als je er weer uit valt… om je te blijven herinneren aan de staat van bewustzijn waarin je Boeddha hebt ontmoet.

Maar schiet de Boeddha dood in deze wereld, want hier heb je er niet zoveel aan. Niemand in de wereld van plaats en tijd, snapt waar je het over hebt, daarom is ie altijd 2500 jaar ver weg. Buiten de tijd , buiten de mind, buiten het iets ..

Dat is de paradox in deze wereld. Want ook heiligen krijgen macht en aanzien en gaan vroeg of laat de fout in, waardoor ze van god tot duivel vervallen in ons wiel van karma. En omgekeerd…

Wil je iets van de Boeddha ervaren in het wiel zelf, in deze wereld van tegenstellingen, nodig hem dan uit als vriend. Niet als guru of als leider. Doe je medemens dat niet aan. We leven allemaal in een martelende paradox van ervaren en het niet kunnen delen, zij die Boeddha of welke heilige dan ook omarmen missen hem in deze wereld waarschijnlijk het meest. Bied je vriendschap aan, wees gelijkwaardig aan elkaar. Dan heb je de meeste kans om Boeddha te ontmoeten. Elke dag, gewoon op straat of in de kroeg.

 

aho

 

 

 

 

 

 

 

The Buddha is back!

The Buddha is back

There is a legend that Buddha predicted that in 2500 he would return as the Maitreya.
Storytelling is a craft, tantric stories are cleverly constructed, full of double meanings. Without any context you can’t do anything with it.
Osho gave a hint about this prediction, of course after he indicated that those 2500 years would have passed approximately now (who knows, the exact period in which Buddha would have lived is not certain).
Maitreya means “friend,” said Osho. A saint never returns in Osho’s culture. They will not reincarnate any more. Osho indicates that it is not meant literally. The word Maitreya means friendship. According to Osho, Buddha speaks about a time when we have grown so much that we no longer need a leader, but a friend. And that time is “now”.

The concept of 2500 years is also a nice clue. That was an astonishingly long time, especially when you realize that at the time Buddha became popular (in the early Middle Ages) people – in the West at least – thought the earth had existed for 4,000 years. Our sense of time has changed under the influence of science. And that’s why I dare say that 2,500 years actually meant “never” at that time.
Now you should know that tantra travels between two worlds of consciousness, namely that of non-duality and that of duality. The Buddhist tantra shows a karma wheel, containing all levels of consciousness, all “worlds” even the gods and devils belong to the karma wheel. The Buddha is completely outside of that….
He lives in no world and therefore does not exist here.

There is another legend that followers who say they have seen the Buddha are advised by their teachers to look further. They are tricked by their creative brain.
Why do these teachers say “kill the Buddha”? Because in the world in which the Buddha exists, there is no time and no place. There is only consciousness. There is no me and you. There is no us, there are no stories, thoughts and images, there is only consciousness, whatever that is… we cannot know that.

We only know our world, our “wheel of karma”… and in that world everything consists of duality, everything is measurable in time, place. It is weighable, assessable, consists of opposites, consists of: yes or no.

Tantra connects those two worlds, those levels of consciousness: of duality and non-duality. By indicating that the world of absolute consciousness is without contradictions in everything. This is because it has mirrored itself, reflected in matter, energy or vibration, but ultimately only “is”. The bridge is “Maya”, illusion. It is the connector and the splitter of the two world empires: that of non-duality and duality. If you look at this, you can conclude that there is only duality, and if that is the only thing that exists, then ultimately there is only 1 thing that exists, namely non-dual consciousness, little paradoxical, right?

But because of that context, the “prediction” of the return of the Boeddha in 2500 years has a completely different meaning: whether the Buddha is there or not, that only has to do with your own experience and your own consciousness. There is nothing else. You could also see this “prediction” in fact is a test, a trigger, a challenge, an invitation…

Because: if your mind is in charge, then the legend about the return of the Buddha behaves like a prediction. Ultimately it shows exactly how the mind works and what it does… namely holding up a sausage on a string that leaves you panting and hungry runs behind, without realizing that you are being fooled.
All your ideas, dreams, thoughts, all your wishes, no matter how noble… all your intentions, no matter how powerful… sooner or later you wonder if/why they have not been realized and your mind says: see? You suck. You’re hanging out in the pub again, you’re a loser, an asshole. You can’t. And you squat down or pray to Buddha and ask when he will liberate you from the idiot that you are.
But he won’t do that until 2500 years from now. This “prediction” looks like the well-known sign in beach bars around the world that says: Free beer tomorrow…

Maybe you realize that it is not meant literally. And you wonder what he is actually doing there, outside the circle of duality… We have a Thangka hanging in our temple space and I have often looked at it. Why is he there, how do you get to him and what does that symbolize?
Would you like to know what is beyond the end of our universe? And on which planets do creatures live? Would you like to meet them? Do you ever dream about it? And at the same time you realize the frustration that you will never know. Because we can’t travel faster than light?

This is exactly the same.

Yet there are people on earth with experiences of aliens or with traveling on other planets. In visions, in their real reality or whatever (I have experienced that myself).
And: you never know if it is “true”. Even if you know it in your heart, another cannot realize it until he has had the same kind of experience. Only when that is the case do you understand each other, right?
Could it perhaps be the same with Buddha?

If that impossible experience of yours has a name: twin soul happiness, meeting an alien, being a reincarnation of Mary Magdalene or being in conversation with God himself. Does it really matter what the experience is called, what label is attached to it? Or would it perhaps become more accessible to you to focus on the energy you feel in your heart at that experience?
What do you think?

And in what state could you possibly feel that experience? Anyone who has ever had an “absurd” experience knows that you can’t force it. Just as you can’t force what your next spontaneous creative inspiration will be…
You can practice recharging energy through breathing and Yoga, practice turning negative thoughts into positive ones, you can train yourself to think more broadly and perceive differently than before… but then the mind still does the talking. . He measures it, compares it: I used to be like this, now I am like that… oh yes? This looks like that, etc. etc.
Only when the comparison spontaneously stops can something unique emerge. The same goes for unique experiences. Buddha is a unique experience, and unique experiences do not happen twice, but the power of each unique experience moves us. A new experience is always formed from consciousness. Every moment… in the now.
Being in the now is such a complicated concept… because it is just an experience, a glimpse of “the” reality. We find it when we don’t look for it, when we don’t compare it to anything, when we stop thinking about it.

If you focus on the power that you experience again and again, you are in the now, where the Buddha is. It is outside of time and place. Apart from comparing and punishing yourself because once again you didn’t pay attention…
The Buddha is no-mind. When we are aware in no-mind, we experience Buddha. That is why all gurus and teachers have such a hard time, they can never take you beyond the mind. Therefore, they are not necessary when you are in your Buddha consciousness. They are there to catch you if you fall out again… to keep reminding you of the state of consciousness in which you met Buddha.
But shoot the Buddha in this world, because it is not of this world. No one in this world of place and time understands what you’re talking about, that’s why it’s always 2500 years away. Outside of time, outside of mind, outside of any-thing..

That is the paradox of living in this world. Because saints also gain power and prestige and sooner or later make mistakes, causing them to fall from god to devil in our wheel of karma. And vice-versa…
If you want to experience something of the Buddha in the wheel itself, in our world of contradictions, invite him as a friend. Not as a guru or as a leader. Don’t do that to your fellow man. We all live in a paradox of experiencing and not being able to share, and those who embrace Buddha or any saint probably miss him the most in this world. Offer your friendship, be equal to each other. Then you have the best chance of meeting Buddha. Every day, just on the street or in the pub.

aho

 

Pijlenvrouw…

Spelen = helen: de legende van Saraha en Pijlenvrouw..

Lang geleden was er een hele Tantrische community in heel Azië. Overal werd Tantrisch geleefd. Niet alleen in kloosters en tempels, maar ook door gewone mensen op straat.
De legende van Saraha vertelt van een wijze man die alles al geleerd had en belangrijke raadgever was van de koning…
Op een nacht droomde hij over een vrouw die hem zou inwijden. Hij kreeg de opdracht om haar te zoeken.
De volgende ochtend ging hij naar de markt en daar zag hij haar staan, precies zoals in de droom: een jonge, slanke vrouw, met wilde lange haren, prachtige ogen met een indringende, heldere blik, op blote voeten en een pijl in haar hand…
Die pijl hield ze op armlengte en ze keek erlangs met één oog gericht op de horizon. Ze maakte namelijk pijlen voor ridders en krijgers en keek of ze zuiver waren en hun doel niet zouden missen..
De pijl was prachtig recht, maar in haar blikveld verscheen plotseling een prachtig geklede prins, met een poeha van hier tot Tokio, zoals je je wel kunt voorstellen van zulke gasten. Ze wuifde hem ongeduldig uit haar gezichtsveld, ervan overtuigd dat deze man haar alleen maar lastig wilde vallen vanwege haar uiterlijk..

Maar Saraha, zoals ze deze man later zou noemen, wilde niet opzij gaan. Hij knielde voor haar en smeekte haar om bij haar in de leer te mogen. Ze liet zich uiteindelijk overhalen op twee voorwaarden: vergeet alles wat je denkt te weten…. en : ga met mij op de lijkverrottingsplaats wonen.
Ik kan mij voorstellen dat het eerste al moeilijk is, maar het tweede was helemaal onmogelijk, dus ze verwachtte vast dat hij wel zou afdruipen. Een lijkverrottingsplaats is in India het ergste van het ergste, met een verschrikkelijke stank, waar het wemelt van het ongedierte en troep, waar je ziek van wordt. Daar wil niemand heen. Het is in de ogen van de maatschappij ook de plek van de allergrootste schaamte en schande, omdat daar mensen hun dode geliefden moeten achterlaten in de natuur om te verteren, omdat ze geen geld hebben voor een fatsoenlijke uitvaart.

Maar tot haar verbazing zei hij meteen ja, in de volle overtuiging dat de goddelijke Shakti het in zijn droom niet verkeerd kon hebben: hij was geroepen door Haar en als zij in deze vrouw zat, dan zou hij Haar ontdekken en beminnen.
En als je een Godin kunt beminnen, wat kan het je dan schelen waar ze wil wonen?

Toen kon zij hem ook niet meer weigeren, uiteindelijk werden ze lyrisch van vreugde omdat ze alles loslieten en niets meer te verliezen hadden.
Dat is de moraal: als je bereid bent alles te verliezen, win je alles. Kun je je voorstellen wat een vreugde dat geeft?
Je bent aan niemand meer iets verschuldigd, je hoeft niet meer te presteren, je kunt eindelijk echt helemaal jezelf zijn, volkomen vrij..

De pijl van die Pijlenvrouw heeft zijn hart getroffen en helemaal gek gemaakt, fluisterden de mensen heimelijk achter Saraha’s rug. Ken je dat? Iemand ontmoet God en wordt ecstatisch van vreugde: onvoorwaardelijke liefde leeft voortaan in zijn hart… maar zijn oude vrienden zijn jaloers, ze missen hem en gaan roddelen over die “heks”…

Saraha lachte erom. Hij en Pijlenvrouw waren zo speels en zo vrolijk aan het dansen dat er steeds meer mensen op af kwamen en uiteindelijk danste iedereen op de lijkenplaats in uitzinnige vreugde, terwijl Saraha het ene na het andere lied zong. Hij verzon ze ter plekke en iedereen kreeg een eigen lied van hem. Zo ook de koning, die er eigenlijk niets van begreep. De koningin ook niet echt, maar het volk wel. Want die hebben het in hun harten bewaard en vooral niet opgeschreven.
Daardoor begonnen hun harten zich langzamerhand door de eeuwen heen te herinneren wie ze eigenlijk waren.. en dat is zeker niet minder dan welk ander mens dan ook, inclusief de koning en de koningin.

Een toevallige voorbijganger heeft de kortste liederen opgeschreven die hij kon onthouden.. Daardoor weten we dat alle boeken in de prullenbak mogen, om over jouw eigen Pijlenvrouw te dromen. Opdat je haar ontmoet en jullie dansen als een gek voorbij al je angsten en schaamte, op een plek voorbij de dood, waar je één kan worden met het leven.

In deze lente gaan we onze mind, schaamte en gedachten voorbij en vergeten we alles wat we weten over Tantra, Sjamanisme, spiritualiteit, new age, conspiracy, politiek… en we schuiven al onze concepten opzij totdat alleen nog de dronken-makende nectar van onvoorwaardelijke Liefde over blijft…
In dezelfde gekte, dezelfde speelse onschuld en met dezelfde overgave als Saraha en Pijlenvrouw. Kom je ook spelen?

Het kraaltje…

Dit jaar overleed een spirituele moeder van mij, die ooit een belangrijke rol in mijn leven had…

Haar lichaam werd in stilte verbrand, haar as tussen de rozen gestrooid, op de plek waar we haar maanden later met vrienden en familie herdachten.

Op weg daar naartoe reed ik langs het bos met daarin het houten huisje dat ze ooit zelf gebouwd had. Onverwacht, omdat de A4 geblokkeerd was.

Ik huilde hartgrondig omdat ik haar niet meer had opgezocht en miste. En ik voelde me schuldig.

De volgende ochtend werd ik wakker met deze herinnering:

Ooit zat ik bij haar thuis aan haar keukentafel. We dronken een kopje thee en ik aaide de kat die altijd honger had…

Intussen vertelde ik hoe gefrustreerd ik mij voelde over een project dat maar niet van de grond kwam. Ik klaagde over de slechte communicatie en voelde me aangevallen. Op dat moment was er van alles mis in mijn leven en ik voelde me heel eenzaam.

Ze hoorde mijn verhaal aan met een haar zo kenmerkende zachte en tegelijkertijd indringende blik. Toen stond ze op en zei dat ze een cadeautje voor mij had.

Ze pakte haar portemonnee en zei dat ik mijn ogen dicht moest doen. Ik voelde hoe iets in mijn hand gleed waar ze mijn vingers omheen vouwde. Toen ik mijn ogen weer open deed, lag er een klein plastic kraaltje in…

Dit kraaltje lijkt goedkoop en onbeduidend, zei ze, maar stop het in je portemonnee en oefen jezelf in dankbaarheid. Telkens als je het tegen komt, is dat een uitnodiging om dankbaar te zijn voor alles wat is. Juist voor de kleine stapjes die er weinig toe schijnen te doen, juist voor alle dingen die van weinig waarde lijken, zoals dit kraaltje.

Ze deed het met flair… alsof ze mij zojuist haar duurste edelsteen ooit overhandigde.
Ik bedankte haar braaf en stopte het kraaltje in mijn portemonnee. Maar eigenlijk vond ik het maar niks en voelde ik me bekritiseerd. Want het kraaltje had iets van een lichtgroene diamant, maar was overduidelijk nep.

En ergens was ik bang dat ze mij ook goedkoop en nep vond en allemaal oordelen over me had. Alle oordelen waar ik zo bang voor was, weerspiegelden zich in dit stomme kraaltje. Ik had meteen een hekel aan het ding…

De volgende dag toen ik bij de winkel stond, herinnerde ik mij wat ze had gevraagd: om te eren wat er was, om mij te focussen op de kleine stapjes, en het kleine geluk. En met tegenzin deed ik het ritueel. Ook al voelde ik me woest en eenzaam door mijn schulden en een verbroken relatie.

Het kraaltje heb ik jarenlang in mijn bezit gehad. En of ik nou wilde of niet, bij het zien ervan kwam er steeds vaker een glimlach op mijn lippen, als ik dacht aan waar ik op dat moment dankbaar voor kon zijn.

Langzamerhand verdwenen veel van mijn eigen vooroordelen en frustraties en ik werd een veel gelukkiger mens.

Toen verhuisde ik en verloor de dame uit het oog. Op een dag viel het kraaltje uit mijn portemonnee en rolde in een put, voordat ik het kon pakken. Na een tijdje raakte ook het ritueel in de vergetelheid.

Maar door de herdenking van deze moedige en grootse vrouw kwam het weer terug in mijn hart. En ik realiseer me nu pas dat niet zo lang na die ontmoeting er een einde kwam aan de rampzalige gebeurtenissen van die tijd. Ik leerde een prachtige man kennen, die mij op het pad van Tantra bracht en waarmee ik heel veel dromen en verlangens waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, heb waar gemaakt.

Het komt ook precies op een moment dat er nieuwe uitdagingen zijn. Ik betrap me erop dat ik me zorgen maak over nieuw te leren vaardigheden, dat ik opnieuw stress en angst ervaar en bang ben om het niet goed te doen.

Maar door de herinnering aan het kraaltje, voel ik opnieuw die glimlach op mijn lippen komen, zodra ik benoem wat ik allemaal voor stappen zet, hoe klein en onbeduidend ze ook lijken!

Ik voel ook wat een bijzonder en groots gebaar het werkelijk van haar was om dit kraaltje aan mij te geven. Het kraaltje dat ze zelf altijd in haar portemonnee had en in haar handen nam als het niet zo goed ging…

Zo was Bessie, die durfde weg te geven waar ze zelf het meest aan gehecht was, als ze het gevoel had dat ze daar iemand anders mee kon helpen groeien.

Dat is de Moedergodin die haar liefde voor elk wezen op deze planeet, groot of klein, deelt.
De Moedergodin die leert, wanneer we iets of iemand verliezen, om te eren wat we hebben ervaren. Die ons helpt om te ontspannen in verdriet, schuldgevoelens of schaamte.

Omdat ze het ons helemaal gunt dat we nog heel veel liefde en dankbaarheid voelen in ons leven.

Blog herfst 2021 : De leven-dood-leven cyclus..(karma wiel)

In deze tijd van het jaar vierden onze voorouders de herfst als periode van oogst, dankbaarheid en overvloed… maar er werd ook voorbereid op de komende winter. Alleen de sterkste wezens overleefden de strenge winters. Je moest daarin niet alleen je etensvoorraad op orde hebben, maar ook de kracht van de zomer in je ziel meenemen…

In oktober worden in India in deze periode festivals gehouden die zijn gewijd aan de vele emanaties van de Moedergodin: het Durga festival en het Kali festival bijvoorbeeld.

Over de hele wereld vind je in oktober en november festivals uit oude culturen die gaan over de cyclus leven-dood-leven. Ook Haloween is daar uit voortgekomen.

De psychologe Clarissa Pinkola Estes (in haar boek De Ontembare vrouw) heeft onderzoek gedaan naar dit archetype van de krachtige oermoeder, en noemt haar de Wilde Vrouw of de Wilde Ziel.
Deze kracht was niet voorbehouden aan vrouwen, ze inspireerde ook mannen om hun krijgerskant en hun geestelijke vermogens aan te scherpen. Denk maar aan de godin Durga of in de Griekse oudheid, de godin Athene.
In veel culturen en spirituele stromingen worden zulke krachten voorgesteld als vrouwelijk, omdat vrouwen gezien worden als toegankelijker voor zowel mannen als vrouwen, vanwege hun moederschap. Ook in Tantra bijvoorbeeld kom je veel vrouwen tegen: godinnen en Dakini’s. Ze stellen het bewustzijn voor, dat voelt, emotioneel is, compassie toont en zichzelf vernieuwt.

Wat is leven? Wat leeft er en wat gaat dood?

Aan het begin van de Covid periode had ik ’s nachts een flinke kneuzing aan mijn rib en wilde toen niet naar het ziekenhuis gaan. Ik had vreselijk veel pijn en raakte in paniek, omdat ik niet wist wat er aan de hand was en het leek of er een rib in mijn longen stak, zo in ademnood was ik. Op dat moment verliet mijn ego, mijn denken, het persoonlijke bewustzijn. Het was alsof een bang mannetje wegrende, onder het mom van “ah nu wordt het menens, nu moet je het zelf maar uitzoeken… “
En ik begon vanzelf rustig en diep te ademen, bijna een uur lang, met tussenpozen, waarin ik mijn rib van binnenuit terugduwde, door tegenkracht te geven. De kneuzing was ipv na 8 weken al in twee weken genezen.

Dit zijn de momenten waarop de Wilde Ziel zich aandient. Dat deel in jezelf dat niet doodgaat…. De kunst is natuurlijk om eigenlijk altijd bij die innerlijke wijsheid te kunnen komen, want de mind draait vaak maar rondjes en levert gepieker op.

Tantra leraren benadrukken dat alleen mediteren helpt. Door te mediteren scherp je je bewustzijn als een pijl, zodat je je beter kunt richten op dat wat echt belangrijk is.

De Tibetaanse Tantrisch Boeddhisten geven een andere uitleg aan Karma, dan je tegenkomt in andere stromingen. Het wiel is niet iets dat je lot bepaalt, en waarin je op je boterham krijgt wat je verkeerd hebt gedaan. Op aarde ben je in het Karma wiel en als je niet bewust bent, bestaat je leven uit aantrekken en afstoten. Met daartussenin periodes van verwarring. Ook kun je allerlei ontwikkelingen doormaken, van het gevoel in de hel te zitten tot het gevoel in de hemel te zijn. Maar zo leggen ze uit: ook dan nog bevindt je je in het Karmawiel, in de realiteit van de dualiteit. Pas als je nog dieper kijkt, je nog meer gewaar wordt van wat dood eigenlijk is, wat je lichaam eigenlijk is, wat leven is, wat seksualitiet eigenlijk is… kun je opeens in een ander bewustzijn komen. Je komt dan in contact met iets dat je altijd bent en dan is er geen pad meer, dan bèn je gewoon…

Laatst had ik veel stress en had ik zelf een massage nodig op drukpunten. Ik belandde in en ander bewustzijn, waardoor de energie in mijn systeem onmiddellijk toenam en ik geen moeite hoefde te doen om te “overleven”.. Dit zag ik voor me als een ontmoeting met de poortwachter van het Tibetaanse Karmawiel (Jamma), die me aanmoedigde om het wiel bewust te kantelen en als schild te gebruiken tegen emoties en energie die je overweldigt. Meteen was de stress weg en voelde ik me weer in balans.

We hoeven geen verlichte wezens te zijn, maar ik wil wel alles uit het leven halen en leren, wat er in zit…. Het is fijn om oefeningen te kennen en te doen, die helpen om ruimer te worden.. zodat je af en toe even uit je verkrampingen kunt stappen, toch?

We willen onze kennis graag met je delen. Daarom geven Mark en ik wekelijks les op donderdagavond.

Op die avonden spelen we met thema’s zoals je divine power voelen, je innerlijke draken (emoties) aankijken en meer in balans komen. Dat doen we door meditatie, uitleg, visualisatie, dans en yoga/ademoefeningen: liefdevolle Tantra die je in je hart brengt.

Ook organiseren we bijv. cacao ceremonies, storytelling,optredens en Ecstatic Dance, om in deze tijden elkaar te te ontmoeten en kennis te delen.

Kijk op de website maar eens naar dans, naar Tantra en naar de Temple of Happiness die we hebben opgericht!

Heb je vragen over events? Je kunt ook bellen of een berichtje sturen aan Janine (06 13795437)

Veel leesplezier.